Hoewel ondertussen steeds meer mensen mij alweer hebben gezien op Nederlandse bodem, vond ik het toch fijn mijn reisblog ook even goed af te sluiten. Mijn laatste week was om eerlijk te zijn een week om mezelf goed klaar te maken om naar huis te gaan. Het ene vertrek na het andere kwam, waardoor Uppsala toch wel erg leeg begon te worden. Dit deed me ook realiseren dat ik dit alles nooit had kunnen volhouden als ik mijn lieve vrienden, gave bezigheden en gekke huisgenootjes niet had gehad! Alle tijd dus om mijn koffers in te pakken, wat nog een pittige opgave was aangezien ik ook kerstcadeautjes had gekocht.

In mijn laatste week had het 3x gesneeuwd, wat zorgde voor veel pret! Svenja had nog een sleetje, waardoor we naar Flogsta gingen om daar in de buurt van de heuvels af te gaan. We waren dubbel zo blij, omdat we ergens in september al in Bucketlist hadden gemaakt met dingen die we dit semester wilden doen. Hierop stond: sleeënvan de heuvels in Gamla Stan. Dit was ons alleen even ietsjes te ver weg, waardoor we besloten om er 'sleeënvan de heuvels in Flogsta' van te maken. Het was erg leuk en we hebben zelfs onze kinderpret verdubbeld door een grote sneeuwpop genaamd 'Pipi' te maken (A: dat is Zweeds, B: Zweden is een feministisch land, waarom heet een sneeuwman een sneeuwman?? Dit is gewoon een sneeuwvrouw).

Verder had ik met Tea en Lena nog kanelbullar, pepperkakar en Zwitserse koekjes gebakken (yes, nu kan ik dit plus chocolatbullar maken thuis: kan ook van mijn bucketlist afgestreept worden!). Vrijdag vervolgens voor de laatste keer naar Snerikes gegaan, het was beach club night. Normaal is SNerikes alleen op de dinsdagavond open, maar misschien vanwege het feit dat veel mensen terug naar huis gingen, was dit een extra avond. Dubbel hard gevierd dus! Zondagavond voor het laatst een hapje wezen eten met Svenja bij Gastrike-Halsinge (nation) en daarna was de dag aangebroken dat ik weer naar huis ging!

Uppsala was totaal bedekt in sneeuw toen ik mijn sleutels wilde inleveren bij de Housing Office, ik was totaal bedekt in sneeuw van dit ritje, die vervloekte heuvels die ik iedere dag moest passeren kwam ik amper op, maar dat kon me niks schelen: ik was gelukkig. Het was zo mooi om hier afscheid van te nemen. Na nog even wat gegeten te hebben bij Lena (waar mijn koffers gestald stonden) met haar vriendinnen uit Duitsland en Svenja, ging ik naar de bus. Uiteraard was ik veel te vroeg op het vliegveld, maar gelukkig is er altijd veel te doen. Ook de vlucht leek uren te duren, omdat je dan toch wel realiseert dat je heel dichtbij de mensen bent die je maar wat graag dan wilt knuffelen! Nadat ik was aangekomen en mijn bagage had, was het niet moeilijk om mijnwelkomstcomité te vinden: mama, Michiel, Susanne en Sylvester stonden helemaal in het midden vooraan, en mama, Susanne en Michiel hadden een lief spanddoekje gemaakt met 'Welkom Marleen' en de Zweedse vlag en, uiteraard, een foto van Poekie erop (en mij maar eerst vertellen dat ze niet naar Schiphol konden komen he!!!

)

Op de terugweg in de auto werd honderuit gepraat en het voelde al vrij snel alsof ik slechts 3 weken ben weggeweest, zo vertrouwd. Ook met mijn afspraak bij de kaakchirurg meteen de volgende dag en de kerstdagen de dagen erna, voelt het alsof ik misschien niet eens ben weggeweest. Gelukkig zijn daar de foto's nog, mijn reisverhalen en de herinneringen om me eraan te helpen denken dat ik dit echt heb gedaan. Het was fantastisch en dit kan niemand me meer afnemen. Ik wil jullie bedanken voor het lezen van mijn blog en al jullie interesse, en voor degenen die ik nog niet heb gezien: tot snel!

Oh ja, en tot slot nog een paar geinige feitjes die me zijn bijgebleven tijdens mijn semester

:
-Heeeel veel voedsel komt uit tubes (aioili, kaas, vis, jam, noem het maar op!)
-Fika is opgenomen in de wet dat alle werknemers hier nationaal recht op hebben
-Ze houden van wachten en dit wordt hen ook al vroeg geleerd (half uur rijen bij de tentamen hal, half uur rijen voor drinken en eten bestellen, rijen voor clubs naar binnen kunnen en rijen bij spelletjes op het schoolplein om mee te mogen spelen)
-Overal in de uni staan magnetrons in de cafetaria's: iedereen brengt zijn eigen lunch hier mee om dit vervolgens op de faculteit op te warmen in de magnetrons, waar de muren vol mee staan.
-Het is toch wel vreemd dat ik vreugdedansjes deed als ik een studentenbiertje van 'slechts' 30 kronen wist te bestellen.